Jeszcze do niedawna wizyta w gabinecie stomatologicznym kojarzona była z bólem, który – w najgorszym wypadku – trwał jeszcze przez kilka dni po opuszczeniu przez nas wspomnianego gabinetu dentystycznego. Na szczęście tego rodzaju sytuacje można już z powodzeniem zaliczyć do odległej przeszłości. Dlaczego? Ponieważ obecnie nie ma chyba w naszym kraju gabinetu dentystycznego, w ofercie którego nie znajdowałabym się usługa znieczulenia. Na jaki więc typ znieczulenia warto się zdecydować?
Znieczulenie powierzchniowe
Zabiegi, które wywołują u pacjenta znikomy ból i trwają przy tym niezwykle krótko, nie wymaga podawania silnego znieczulenia, jakie konieczne jest np. przed usuwaniem zęba. Dlatego też we wspomnianych przypadkach lekarz stomatolog sięga po znieczulenie powierzchniowe, które może występować pod postacią kremu/żelu, aerozolu czy nawet plastra. Znieczulenie powierzchniowe używane jest np. przy zabiegu usuwania kamienia nazębnego czy nawet przed podaniem właściwego znieczulenia, a więc zniwelowania bólu związanego z koniecznością wbicia igły w dziąsło pacjenta.
Znieczulenie przewodowe
Znieczulenie przewodowe może być stosowane do wszystkich, pozostałych zębów. Podawane jest zawsze w bliskiej okolicy nerwu w niewielkiej dawce, która przenika do wnętrza tkanki. Ten rodzaj znieczulenia świetnie sprawdza się w przypadku leczenia tylnych zębów żuchwy.
Znieczulenie nasiękowe
To typ niezwykle mocnego znieczulenia, stosowane przy zabiegach związanych z odczuwaniem silnego bólu, a więc np. przy ekstrakcji zęba. Znieczulenie nasiękowe używane jest zazwyczaj przy leczeniu zębów górnych oraz wspomnianej już ekstrakcji; rzadziej w przypadku leczenia zębów dolnych. Podawane jest ono w zastrzyku, zaś po zaaplikowaniu znieczulenia nasiękowego końcówki nerwów zostają pozbawione czucia.
TENS
TENS to typ znieczulenia wykorzystującego zalety… prądu. Choć brzmi to jak żart, w praktyce ten rodzaj znieczulenia jest niezwykle efektywny i polega na porażeniu dziąsła prądem przy pomocy uprzednio umieszczonych w jamie ustnej elektrod. Niestety, znieczulenie TENS nie może być stosowane w przypadku osób posiadających wszczepiony rozrusznik serca.
Znieczulenie śródwięzadłowe
Podanie znieczulenia śródwięzadłowego wymaga użycia specjalistycznej igły, która zostaje uprzednio zamontowana przez lekarza stomatologa na ciśnieniowej strzykawce. Dzięki temu – przy użyciu małej dawki leku możliwe jest precyzyjne znieczulenie dowolnie wybranego zęba.
Znieczulenia śródkostne
Kolejnym typem znieczulenia, którego zastosowanie wymaga użycia specjalistycznej igły, jest znieczulenia śródkostne. W tym przypadku wspomniana igła wwiercana jest w kość, co umożliwia wniknięcie weń środka znieczulającego końcówki nerwów.
Warto dodać, iż wszystkie typy znieczuleń miejscowych mogą być podawane za pomocą sprzętu sterowanego komputerowo, czyli tzw. systemu WAND. Największą zaletą wspomnianego systemu jest możliwość absolutnie bezbolesnego sposobu podania znieczulenia. Jak to działa? Na początku lekarz dotyka dziąsło pacjenta urządzeniem, przypominającym swoim wyglądem długopis zakończony cienką igłą. Nie jest to związane z odczuwaniem przez pacjenta jakiegokolwiek rodzaju bólu, gdyż ze wspomnianej igły początkowo sączy się specjalny płyn znieczulający. Następnie lekarz dentysta wbija się igłą w dziąsło (co również nie jest odczuwane przez pacjenta na zasadzie bólu). I… gotowe. Dzięki temu cały przebieg wizyty stomatologicznej – od samego początku, aż do jej końca – jest w 100% bezbolesny.